Art

Αρχιτέκτονες έφτιαξαν γυαλί από μύδια, άμμο και στάχτες

Το αρχιτεκτονικό γραφείο Bureau de Change χρησιμοποίησε γυαλί από μύδια, άμμο και στάχτες για να φτιάξει πλακάκια που μπορουν να χρησιμοποιηθούν ως υλικό επένδυσης στο μέλλον Χρησιμοποιώντας το Γυαλί του Τάμεση, το βιοϋλικό που εμπνεύστηκε η Lulu Harrison, μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο πρόγραμμα Material Futures στο πανεπιστήμιο Central Saint Martin’s, το αρχιτεκτονικό γραφείο Bureau de Change δημιούργησε μια σειρά από πλακάκια εμπνευσμένα από την αρχιτεκτονική ιστορία του Λονδίνου. Για να φτιάξει το Γυαλί του Τάμεση, η Harrison χρησιμοποίησε άμμο από το ποτάμι, στάχτη από την καύση άχρηστου ξύλου και τα κελύφη από μύδια κουάγκα. Το συγκεκριμένο είδος δεν είναι αυτόχθονο στον Τάμεση και -χωρίς φυσικούς θηρευτές- ο πληθυσμός του αυξάνεται σε σημείο που τα μύδια μπλοκάρουν τους αγωγούς αν δεν αφαιρεθούν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καταλήγουν συχνά στις χωματερές. Η Harrison συνεργάστηκε με την κοινωφελή εταιρεία Thames Water για να βρει λύση σε αυτό ακριβώς το πρόβλημα. Στα πλαίσια της διπλωματικής της εργασίας, η Harrison χρησιμοποίησε το Γυαλί του Τάμεση σαν φυσητό γυαλί, φτιάχνοντας μία σειρά από βάζα, καράφες και ποτήρια. Η συνεργασία της με το Bureau de Change έδωσε στο βιοϋλικό νέα ζωή. Οι ιδρυτές του γραφείου, Κατερίνα Διονυσοπούλου και Billy Μαυρόπουλος, είδαν το γυαλί ως ένα εν δυνάμει αρχιτεκτονικό υλικό. Εμπνευσμένοι από τις διακοσμητικές καμινάδες από τερακότα και την παράδοση της πόλης στην κεραμική, χρησιμοποίησαν Γυαλί του Τάμεση για να φτιάξουν πλακάκια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εξωτερική επένδυση σε κτίρια λόγω του μοναδικού τρόπου με τον οποίο το υλικό αντανακλά το φως. Το γυαλί -ακόμα και το Γυαλί του Τάμεση- έχει την ιδιότητα ότι μπορεί να ανακυκλώνεται επ αόριστον, που σημαίνει πως είναι ο ορισμός του βιώσιμου υλικού. Το συγκεκριμένο βιοϋλικό έχει τη μοναδική ιδιότητα ότι προέρχεται από τοπικά απορρίμματα, περιορίζοντας ακόμα περισσότερο τα έξοδα και τους ρύπους μεταφοράς. Ο Μαυρόπουλος και η Διονυσοπούλου έχουν καταθέσει προτάσεις για την ανακατασκευή τριών ιστορικών παμπ στις όχθες του Τάμεση, με το συγκεκριμένο υλικό να καλύπτει τις μοναδικά φωτισμένες προσόψεις τους.

Αρχιτέκτονες έφτιαξαν γυαλί από μύδια, άμμο και στάχτες Read More »

Flowing Free: Το γλυπτό που τιμά τους αγώνες των Ιρανών γυναικών

Το Flowing Free είναι ένα μνημείο αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες που βγήκαν στους δρόμους της Τεχεράνης. Ο αρχιτέκτονας Tim Fu, ο οποίος ξεχωρίζει για τα φουτουριστικά designs του, με strict γραμμές, μιμούμενα τα patterns της φύσης, είναι γνωστός για τα projects του με το αρχιτεκτονικό γραφείο “Zaha Hadid Architects”του Λονδίνου, που εξειδικεύεται στον προηγμένο υπολογιστικό σχεδιασμό και την τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης. Ο ίδιος εμπνεύστηκε για το έργο του από τη «θηλυκότητα και τη γενναιότητα» των γυναικών του Ιράν το οποίο κοσμεί την πλατεία τής «μετά-ισλαμικής δημοκρατίας του Ιράν».   Ο Fu θέλησε να τιμήσει με τον δικό του τρόπο την γυναικεία δύναμη και γενναιότητα, γι΄αυτό και το μνημείο που δημιούργησε αποτελεί έναν προσωπικό ύμνο προς τους συνεχείς αγώνες των γυναικών. Με τίτλο «Flowing Free», η κίνηση του γλυπτού θυμίζει μαλλιά γυναικείου κεφαλιού. Σημαίνει ελευθερία στην κίνηση και στην έκφραση, αλλά και πρόοδος.  Το γλυπτό είναι η φωνή αγανάκτησης κάθε Ιρανής, η οποία χωρίς φόβο καίει τη μαντίλα της και κόβει τα μαλλιά της σε ένδειξη πένθους, Ο θάνατος της 23χρονης Μαχσά Αμινί έχει προκαλέσει οργισμένες διαδηλώσεις στη χώρα, αλλά και το θάνατο δεκάδων άλλων ανθρώπων στην άγρια καταστολή των διαμαρτυριών τους. Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν στις 16 Σεπτεμβρίου και εντάθηκαν σε πόλεις σε όλο το Ιράν, προκαλώντας διεθνή κατακραυγή. Ο θάνατός της προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην πόλη Σακέζ στο Ιρανικό Κουρδιστάν, οι οποίες εξαπλώθηκαν σε τουλάχιστον 15 πόλεις του Ιράν με τις γυναίκες να πρωτοστατούν, να βγάζουν και να καίνε τις μαντίλες τους δημοσίως, αλλά και να κόβουν τα μαλλιά τους σε ένδειξη οργής για τη δολοφονία της 22χρονης.

Flowing Free: Το γλυπτό που τιμά τους αγώνες των Ιρανών γυναικών Read More »

Scroll to Top